Olaf H. mogelijk onterecht veroordeeld tot levenslang
De 44-jarige Olaf H. kreeg in 2005 levenslang voor de dubbele moord op het echtpaar Jo en Ine Zwakhalen en de poging tot doodslag op hun destijds 9-jarige kleindochter Audrey. De Hoge Raad heeft nu beslist dat de getuigenis van de kleindochter niet waarheidsgetrouw kan zijn, zo meldt De Limburger. Zijn advocaat, John Peters, zal deze week een herzieningsverzoek indienen.
BMW Moorden
Het is 12 juli 2003 als de dan 33-jarige Olaf H. uit Sittard bij autobedrijf Jo-in in aan de Klaverstraat in Sittard een BMW gaat kopen. De koop lijkt prima te gaan, het kenteken wordt overgeschreven, Olaf H. betaald keurig en vraagt of hij nog even naar de wc mag vlak voordat hij vertrekt. Terwijl hij naar het toilet loopt passeert hem een man, even later hoort hij twee schoten vanaf het kantoortje komen. Hij duikt in elkaar achter een bureau en maakt zich vervolgens snel uit de voeten. Het echtpaar Jo en Ine Zwakhalen wordt doodgeschoten, executiestijl. Ook de dan 9-jarige kleindochter Audrey wordt in haar hoofd geschoten, maar het meisje overleeft wonderwel.
Jo en Ine Zwakhalen
Olaf H.
Olaf H. is de gedoodverfde dader. Want niemand anders heeft de man gezien die volgens hem het kantoor inliep toen hij naar de wc ging. Een motief voor de dubbele moord heeft Olaf H. niet, technisch bewijs tegen hem is er ook niet. Maar er is ook geen enkele aanwijzing dat er een ander persoon aanwezig was buiten Olaf H. Getuigenissen zijn er wel. Van een 12-jarige jongetje die buiten speelde en Olaf H. heeft gezien, en later van de 9-jarige kleindochter.
Audrey
De getuigenis van kleindochter Audrey kan niet waarheidsgetrouw zijn, beslist de Hoge Raad nu na onderzoek dat in 2013 werd ingediend door de advocaat van Olaf H. John Peeters droeg negen nieuwe feiten aan waaruit zou blijken dat Olaf H. onterecht in de cel zit. Het belangrijkste feit is een rapport van twee neuropsychologen die concluderen dat de hersenschade van kleindochter Audrey dermate ernstig zijn dat herinneringen aan de schietpartij onmogelijk zijn. Audrey overleefde weliswaar, maar wel met ernstige hersenbeschadiging.
Hersenschade
Kleindochter Audrey zou zich anderhalf jaar na de schietpartij ineens de gebeurtenissen in het huis van haar opa en oma herinneren, en wees Olaf H. aan als de dader. Onmogelijk stellen de twee neuropsychologen, bij schade aan de mediale delen van de temporale kwab worden gebeurtenissen niet vastgelegd, en kunnen deze ook niet ineens weer worden herinnerd. Ook gedragsneuroloog Cees Jonkers concludeerde in 2014 al dat het onwaarschijnlijk is dat Audrey herinnering heeft aan de schietpartij. Mensen met een frontaalsyndroom verzinnen soms dingen om de leemtes in hun geheugen op te vullen.
Andere dader
Er zijn nog meer eigenaardigheden die voor gerede twijfel zorgen. De beschrijving van de dader die Audrey geeft, komt bijvoorbeeld niet overeen met de beschrijving die het destijds 12-jarige jongetje gaf van de dader. Ook verklaarde een buurtgenoot al eerder dat niet Olaf H. maar zijn neef de dader was. Zijn neef was een crimineel, die na de moorden in een keer over een nieuwe auto beschikte en een hoop geld. Uiteindelijk ging die neef zich schuldig voelen en zou hij uit wroeging zelfmoord hebben gepleegd. Voor die verklaring is echter nooit ondersteunend bewijs gevonden.
Olaf H.
Ontkennen
Olaf H. is zelf ook altijd blijven ontkennen dat hij de dader was, en ook zijn moeder blijft geloven in zijn onschuld. In totaal is Olaf H. 33 keer verhoord en al die 33 keren is hij blijven ontkennen. Tot de dag van vandaag blijft hij tegen zijn moeder zeggen dat hij niet de dader is. Ook vrienden en kennissen konden destijds niet geloven dat hij de schutter was.