Dubbele moord Lelystad: “Als ik haar toch van kant ga maken, kan ik er net zo goed gebruik van maken.”

 

In de rechtbank diende vandaag de strafzaak tegen de 37-jarige Alex Laeyendecker voor de dubbele moord op zijn vriendin Manon Pieters en haar dochter Fleur van der Mark. Beiden werden dood gevonden in de kruipruimte van hun woning aan de Kinselmeerstraat in Lelystad. Hij wordt verdacht van de moord op Manon Pieters en Fleur van der Mark, verkrachting van de 15-jarige Fleur, het wegwerken van de lijken en het bezit van kinderporno. In totaal 137 foto´s en 40 video´s.

Relatieproblemen

Er waren al langer relatieproblemen tussen Manon en Alex. Zo ergerde zij zich aan het drugsgebruik en het velen porno kijken van Alex, en ergerde hij zich aan haar drankgebruik. Alex wilde liever doen waar hij zin in had, gamen wanneer hij wilde, op de zaterdag dat hij de twee om het leven bracht knapte er iets bij hem. “Ik had geen perspectief. Alle financiële zorgen, ik kon het niet meer trekken. Ik was gewoon radeloos, alles werd me teveel, de schulden en de ruzie’s.” Manon dreigde ‘dingen’ op Facebook te zetten. Daarmee bedoelde ze het gluren naar Fleur. Alex had een camera in de slaapkamer van haar dochter geïnstalleerd, waarover ze ruzie kregen. Manon dreigde zijn spullen te vernielen en naar buiten te gooien. “Ik krop alles op en op een gegeven moment plof ik.”

Wurgen Manon

Het is zaterdagmorgen 12 december als de zoon van Manon Pieters, de stiefzoon van Alex Laeyendecker rond 06.00 uur naar zijn werk vertrekt. Als de jongen weg is besluit Alex aan Manon te vertellen dat hij weg gaat, hij trekt zijn schoenen aan maar Manon draait volgens hem de deur op slot. Er ontstaat een gevecht om de sleutels en er wordt over en weer geslagen. “Op een gegeven moment word ik kwaad en ga dan hardhandig te werk.” Manon begint ermee te dreigen dat ze alles op Facebook zal openbaren over hem en Alex knapt. Naar eigen zeggen pakt hij Manon bij de keel. “Nu ga je me de sleutels geven.” Maar ondanks dat Alex verklaard dat hij de angst in haar ogen zag, gaf ze de sleutels niet. “Knijp maar”, zou ze volgens hem gezegd hebben. Alex grijpt een touw waar normaal gesproken de kerstversiering mee wordt opgehangen en trekt die om haar nek. Hij wikkelt het touw een aantal keer rond haar nek en blijft trekken totdat Manon op de grond zakt. Vlak voor hij haar dodelijk wurgt zou Manon volgens Alex nog gezegd hebben “Keel me maar, ik heb toch niets meer te verliezen.” Als ze op de grond is gezakt hoort Alex hoe haar longen zich nog vullen met lucht, hij schrikt er van.

Moord en verkrachting Fleur

Door al het rumoer wordt de dochter van Manon, Fleur, wakker. Onder gekomen ziet ze hoe haar stiefvader haar moeder heeft gewurgd tot de dood aan toe. Gillend rent ze terug naar boven. Alex gaat haar achterna, maar schakelt eerst nog even snel de wifi uit zodat ze geen hulp kan inschakelen. Fleur is naar haar kamer gerend, “Eerst vroeg ik haar mobiel, die gaf ze gewoon. Toen zei ik dat ik haar moeder had vermoord.” Fleur begint te huilen. Alex bindt de handen van Fleur vast achter haar rug met een trainingsbroek en stopt een sok in haar mond, hij bedreigd haar met de dood als ze niet stopt met schreeuwen. Hij wist toen al dat hij haar niet kon laten leven, ze had teveel gezien. ” Ik wilde niet gepakt worden.” Tegen Fleur zegt hij dat hij haar niet zal vermoorden als ze ophoudt met tegenstribbelen. Hij doet Fleur een masker op, maar haalt deze er weer af als ze dreigt te stikken. Vervolgens verkracht hij het 15-jarige meisje. Na de verkrachting moet Fleur op een stoel gaan zitten, met spanbanden bind hij haar vast aan de stoel en beloofd haar nog een keer niet te vermoorden. Hij zegt zelf in tweestrijd naar onder te zijn gelopen, waar hij een joint gaat roken. Fleur roept naar onder wat hij gaat doen. “Ik ga zo weg, en laat jou hier.” Ongeveer een uur blijft hij onder, om vervolgens terug te komen met een hondenriem, deze is echter versleten dus wurgt hij haar uiteindelijk met de spanbanden waarmee hij haar heeft vastgebonden. “Ik had gewoon geen keus dat was mijn conclusie.”

Kruipruimte

Om 1 uur diezelfde middag zou de zoon van Manon weer thuis komen van zijn werk. “Ik kon het huis niet zo achterlaten.” Hij bergt de lichamen op, “de kruipruimte leek me de beste optie op dat moment.” Eerst wordt Manon in de kruipruimte gedumpt en vervolgens haar dochter Fleur, ook de spanbanden verbergt hij in de kruipruimte. Vervolgens ruimt hij het huis op en wist hij alle sporen. Hij vertrekt om boodschappen te doen, maar gaat eerst nog bij zijn ouders langs “om even tot rust te komen.” Hij gaat boodschappen doen, maakt een praatje met een collega die hij tegenkomt en koopt twee kettinkjes “een voor mijn vrouw” zegt hij en laat ze mooi inpakken. Hij slaat een tentje op in het bos. “Ik dacht het bos is wel een goede plek.” “Ik was helemaal de weg kwijt” verklaard Alex in de rechtbank. De zoon van Manon komt ’s middags thuis in een leeg huis, alleen de hond is er en die gedraagt zich vreemd. Hij probeert zijn moeder Manon, zijn zusje Fleur en zijn stiefvader Alex te bereiken via whats app, maar niemand reageert op zijn berichtjes. De nieuwe jas van Fleur hangt er nog, terwijl het december is. De volgende dag wordt de politie ingeschakeld, die in eerste instantie uitgaat van een vermissing van alle drie de gezinsleden. Diezelfde avond nog worden de lichamen van Manon en Fleur dood gevonden in de kruipruimte. Stiefvader Alex wordt de dag na de vondst, op 14 december, aangehouden in een tent in het bos, waar hij bivakkeert.

Obsessie Fleur

De relatie tussen Manon en Alex was volgens hem al allang slecht, maar ze hielden voor de buitenwereld de schijn op. Zo lieten ze samen hand in hand de hond uit en noemde ze elkaar liefje en schatje via app berichten. Maar volgens Alex stuurde zij die berichten alleen om te controleren of hij geen porno aan het kijken was. “als ik 2 minuutjes te laat reageerde”. Ondanks de vele ruzie’s was hij eerder nooit van plan geweest om Manon van het leven te beroven. En over Fleur had hij al lange tijd fantasieën. “Het was gewoon een hartstikke mooie meid.” Fleur was de reden dat hij kinderporno ging bekijken. Zijn interesse werd gewekt toen hij Fleur op haar dertiende een keer naakt zag. “Fleur was eigenlijk een obsessie voor mij.” “Ik was eigenlijk een beetje verliefd op haar.” Aan vrienden vertelde Fleur dat ze zich onveilig voelde thuis en dat haar stiefvader haar begluurde onder de douche. Tegen de politie zei Alex over Fleur “Als ik haar toch van kant ga maken, kan ik er net zo goed gebruik van maken.”

Kinderporno

zegt Alex dat hij vooral viel op kinderen in de leeftijdscategorie van Fleur. Maar in zijn woning is ook kinderporno gevonden met erg jonge kinderen. Maar liefst 20% van de door hem bezitten kinderporno was van kinderen jonger dan 12 jaar. Volgens hemzelf kwam dat mee met de andere pakketten die hij deed downloaden. De zoon van Manon woonde nog twee dagen in het huis waar zijn moeder en zusje dood inlagen. meerdere malen is hij over hun lichamen heen gelopen zonder het te weten. Hij eist een materiële schok-en affectieschade van 59.000 euro. De ouders van Manon eisen 53.000 euro.

 

Slachtofferverklaringen

De zoon van Manon is zelf niet in de rechtszaal aanwezig. Hij ging door het lint toen hij hoorde dat zijn moeder en zusje dood waren. Hij is dan ook bang dat hij zich in de rechtszaal niet kan beheersen vanwege de woede die hij voelt. Vanuit een videoverbinding in een andere zaal in het gebouw legt hij een slachtofferverklaring af. “ik heb het gevoel dat het door mijn strot geduwd wordt.” “mijn moeder mijn uitlaatklep is er niet meer.” Hij woont nu bij zijn grootouders en volgt therapie om de verschrikkelijke gebeurtenissen een plaats te kunnen geven.

De vader van Manon zegt dat zijn dochter het gewoon niet accepteerde dat Alex haar met schulden zou achter laten en dat hij haar dochter Fleur begluurde. Om die reden bleef ze geregeld bij vrienden slapen, om aan zijn gegluur te ontkomen en om eindelijk rustig te slapen. Ze durfde het niemand te vertellen uit angst voor de reactie van haar broer en dat ze uit huis geplaatst zou worden. “Wij hebben onze voeten afgeveegd boven hun hoofd, als je je dat realiseert.” De vader van Fleur moet niet denken aan de laatste uren die zijn dochter heeft doorgemaakt. Hij voelt alleen nog maar haat en wraakgevoelens. Zijn leven stopte op het moment dat hij zijn dochter gewikkeld in witte doeken zag liggen. “Iemand die zoiets doet verdient geen tweede kans, die kregen Manon en Fleur ook niet.” Afscheid nemen kon de familie niet, vanwege de staat van ontbinding mochten ze Manon en Fleur niet meer zien. ze moesten afscheid nemen van de onderbenen van Manon en de handen van Fleur.

Deskundigen

Deskundigen van het Pieter Baan Centrum hebben Alex onderzocht. Volgens hun is hij een binnenvetter, die agressief kan zijn als hij overkookt. Hij heeft een laag zelfbeeld en is in zijn jeugd verwaarloosd. Als tiener begon hij al met drugs, hij gebruikte onder andere wiet, cocaïne en heroïne. Hij heeft de neiging andere verantwoordelijk te houden voor zijn gevoelens en wat er allemaal in zijn leven gebeurd. Hij vond dat de kinderen van Manon zeurde en wilde gewoon rust om te gamen, blowen en kinderporno te kijken. Op zijn strafblad staan meerdere winkeldiefstallen van jaren geleden, die hij pleegde om in zijn drugsverslaving te kunnen voorzien. hij heeft een persoonlijkheidsstoornis met ontwijkende en anti-sociale trekken. Van een seksuele stoornis is volgens de onderzoekers geen sprake. Wel heeft hij een andere kijk op jonge vrouwen dan gebruikelijk. Hij heeft geen pedofiele neigingen maar is wel egocentrisch in zijn seksuele verlangen. Volgens de deskundigen is zijn stoornis niet van invloed geweest bij de moord en de verkrachting van Fleur. Hij was tijdens die daden dan ook volledig toerekeningsvatbaar. Hij heeft niet in de gaten dat jonge meisjes anders denken over seksualiteit, hij heeft een cognitieve vertekening en geen stoornis. Hij gebruikte kinderporno om niet aan zijn problemen te hoeven denken en in een fantasiewereld te leven. Voor de moord op Manon is hij wel verminderd toerekeningsvatbaar. Deskundigen schatten de kans op herhaling bij een soortgelijke situatie als die van Manon dan ook erg hoog in. Ze adviseren TBS voor de moord op Manon, maar niet voor de verkrachting en moord op Fleur. Ten tijde van die daad was hij in staat om na te denken.

Officier van justitie

Uiteindelijk is Alex Laeyendecker aangehouden op 14 december 2015 in het bos vlakbij hun woning aan de Kinselmeerstraat in Lelystad. De lichamen van Manon en Fleur werden de avond ervoor gevonden. Eerst deed de stiefvader er het zwijgen toe, maar bij het vijfde verhoor een maand later bekende hij beide moorden. Hij liet Fleur maar liefst een uur vastgebonden achter op de stoel in haar slaapkamer, terwijl hij zelf onder een joint ging roken. Hij bekende het gluren in de douche naar Fleur en zou haar bang hebben gemaakt zodat ze niets zou vertellen. Hij probeerde haar te filmen in haar slaapkamer en Fleur vertelde aan een vriend dat ze bang was om te gaan slapen. De telefoons van Fleur en Manon verstopte hij na de moord diep weg in lades in de woning. Collega’s vertelde hij eerder al dat de relatie tussen hem en Manon op knappen stond. In een winkel bekeek hij een tent die hij niet kon betalen, maar een dag later was hij terug en had hij wel het geld ervoor. Hij ruilde twee gouden kettinkjes van Manon en Fleur in voor zilveren en van het overgebleven geld kocht hij de tent, een koffer en een slaapzak. De officier van justitie spreekt van doodslag bij moeder Manon, maar van moord bij dochter Fleur. Hij had anderhalf uur de tijd om zich te beraden. Verder wordt hem het bezit van kinderporno en de verkrachting van Fleur ten laste gelegd. De officier van justitie neemt de conclusie van het Pieter Baan Centrum over en acht hem toerekeningsvatbaar voor de moord en verkrachting van Fleur en verminderd toerekeningsvatbaar voor de doodslag van Manon. Het gevaar op herhaling is groot en het OM ziet dan ook een noodzaak in behandeling. de strafeis van de officier van justitie is 30 jaar gevolgd door TBS met dwangverpleging.

Spijt

De advocaat van Alex is het niet eens met de aanklacht van moord op Fleur. Hij wilde aan de gevangenis ontkomen maar was niet van plan om haar te doden. Ook pleit ze voor een eerder begin van de TBS behandeling dan na tweederde van de straf. Alex zelf heeft alleen nog toe te voegen dat hij spijt heeft. “Het enige dat ik kan doen is boete. Ik ben bereid mijn straf te dragen.” Hij hoopt dat zijn straf enige troost biedt.

De rechtbank doet op 26 juli uitspraak om kwart over een.

[sgmb id=”1″]