Grietje B. schoot slapende Lauwie van Lies in koelen bloede dood op woonwagenkamp Deventer
Een wolf in schaapskleren, zo noemde de officier van justitie gisteren de 58-jarige Grietje B. In de nacht van 1 op 2 april 2017 schoot zij haar partner Lauwie van Lies met vier kogels dood terwijl hij lag te slapen in hun woonwagen aan de Zweedsestraat in Deventer. Grietje B. noemt het zelfverdediging. Ze werd stelselmatig mishandeld en door Lauwie van Lies met de dood bedreigd. Na 34 jaar kwam ze eindelijk voor zichzelf op, met fatale gevolgen. Al was dat niet haar opzet geweest, ze wilde hem enkel bedreigen, een wapen tegen zijn hoofd zetten, net zoals hij eerder die avond ook bij haar had gedaan. Het vuurwapen ging volgens Grietje B. echter per ongeluk af.
Manupilatief
Het openbaar ministerie eist een celstraf van veertien jaar tegen Griesje B. Volgens de officier van justitie is er sprake van moord. Voor de dodelijke schietpartij heeft Grietje B. een plastic zakje om haar hand gedaan, vervolgens het vuurwapen gepakt en geschoten op de slapende Lauwie van Lies. Hij werd vier keer geraakt, drie keer in zijn borst en één keer in zijn nek. Grietje B. doet zich volgens het openbaar ministerie voor als een zielig vrouwtje dat overal het slachtoffer van is, maar de werkelijkheid ligt heel anders. Grietje B. is een manipulatieve vrouw die mensen tegen elkaar uit speelt.
Mishandeling
Grietje B. ziet het allemaal heel anders. Jarenlang werd ze mishandeld door Lauwie van Lies. Als er mensen bij waren was hij poeslief, maar zodra ze alleen waren in de woonwagen veranderde hij en ontstond er ruzie om de kleinste dingen. Waarom andere bewoners van het kamp verklaren dat hun relatie, op wat vechtpartijtjes na, prima was en zelfs een goede vriendin van Grietje B. niets wist van wat er zich achter de deuren van hun woonwagen afspeelden komt omdat ze er nooit over vertelde. Lauwie van Lies zou vooral agressief worden als hij gedronken was, een alcoholist was hij volgens Grietje B. Uit onderzoek blijkt echter dat Lauwie van Lies, in tegenstelling tot Grietje B., op de avond van de moord niet heeft gedronken.
Schietpartij
De ruzie begint die 1 april bij een patatzaak. Grietje B. moet van Lauwie van Lies een blikje bier drinken en dat wil ze niet, zo verklaard ze. De ruzie zet zich vervolgens voort in de woonwagen. Volgens Grietje B. krijgt Lauwie van Lies uit het niets een woedeuitbarsting en zet hij een vuurwapen op haar hoofd. Dat heeft hij al twintig keer eerder gedaan, maar dit keer was het anders, dit keer meende hij het, dat zag ze in zijn ogen. Hij bedreigt haar en zou haar en haar zoon doodschieten. Grietje B. zegt gevlucht te zijn naar de badkamer waar ze een paar sigaretten rookt. Vervolgens loopt ze terug naar Lauwie van Lies die vomgens haar wakker voor de tv zit. Onderweg neemt ze een vuurwapen mee uit de keuken. Met het vuurwapen wil ze Lauwie van Lies bang maken, hem laten voelen wat zij ook voelde. Het wapen gaat echter twee keer per ongeluk af. Hoe het komt dat hij door vier kogels is geraakt weet ze ook niet. Lauwie van Lies blijkt drie keer vanaf een afstand van enkele centimeters in zijn borst te zijn geschoten en één keer in zijn nek.
Na de schietpartij stuurt ze appjes naar haar broer, dat ze Lauwie heeft doodgeschoten. In de appjes schrijft ze drie keer te hebben geschoten, een typefout aldus Grietje B. Haar broer leest de apps nog niet direct. De rest van het woonwagenkamp is die avond naar een feest toe waardoor ze geen hulp kon inschakelen. Ze kon ook geen 112 bellen, ze had op dat moment geen beltegoed en ze kent het nummer ook niet. Dat je geen beltegoed nodig hebt om 112 te bellen wist ze niet. Een auto die vlak na de schietpartij het kamp op reed heeft ze niet gezien omdat het donker was. Wat ze heeft gedaan in de tijd die zit tussen de schietpartij en het ontdekken van het lichaam van Lauwie van Lies door de andere kampbewoners en familileden weet ze niet meer, hoeveel tijd daar precies tussen zat ook niet. De andere kampbewoners sluiten haar in ieder geval op in een kamer in de woonwagen totdat ze uiteindelijk door de politie kan worden gearresteerd.
De officier van justitie eist een celstraf van veertien jaar tegen Grietje B. die volgens hem Lauwie van Lies op koelbloedige wijze en met voorbedachte rade om het leven heeft gebracht. Zeker is dat hij sliep, hij had een hoge concentratie slaapmiddel in zijn bloed en hij lag in een ruststand met gesloten ogen op de bank. Echt bewijs van een jarenlange mishandeling is er niet. Volgens deskundige heeft Grietje B. een lichtelijk verstandelijke beperking en kan ze slecht tegen conflicten. Het doodschieten van Lauwie is volgens de officier van justitie echter eerst goed doordacht, waarbij ze een boterhamzakje om haar hand deed om geen sporen achter te laten op het vuurwapen. Op het wapen is uiteindelijk alleen dna van Lauwie van Lies gevonden. Grietje B. ontkent, het vuurwapen zou later door een van de kampbewoners in een zakje zijn gedaan, door wie weet ze niet. Het feit valt haar volgens het openbaar ministerie echter volledig aan te rekenen waardoor enkel een hoge gevangenisstraf gepast is. De advocaat van Grietje B. vraagt om vrijspraak. En mocht ze toch veroordeeld worden dan is een gevangenisstraf van maximaal drie jaar gepast. Liesje B. wist niet dat het wapen geladen was en wilde Lauwie van Lies alleen bang maken. Vlak voor de schietpartij zouden de twee nog gevochten hebben, in de woonwagen zijn hier echter geen sporen van aangetroffen door bijvoorbeeld omgevallen meubels en ook had Lauwie van Lies geen afweerwonden. Zelfs in de afgeluisterde gesprekken in de bezoekersruimte van de gevangenis is te horen dat Grietje B. zegt dat het wapen per ongeluk af ging, zo zegt de advocaat. Hij leek een vriendelijke man maar dat kan binnenshuis heel anders zijn en dat zal in de zwijgcultuur van de woonwagengemeenschap niet snel gezegd worden. Daarnaast valt volgens hem niet vast te stellen dat Grietje B. de dodelijke schoten heeft gelost. De rechtbank zal over twee weken uitspraak doen in deze zaak. Lees ook: Lauwie van Lies doodgeschoten op woonwagenkamp Deventer
[sgmb id=”1″] Vrijspraak