TBS met dwangverpleging geëist voor moord met klauwhamer
Het Openbaar Ministerie heeft vandaag TBS met dwangverpleging geëist tegen Mustapha A. De 34-jarige man sloeg op 9 juni 2015 zijn vriendin dood met een klauwhamer en stak haar met een mes. Uit de zitting vandaag blijkt dat beiden elkaar hebben leren kennen in een psychiatrische instelling waar ze beiden verbleven. Allebei leden ze aan een psychiatrische stoornis, maar met de steun die ze elkaar gaven hadden ze een gelukkig leven samen. Ze betekenden veel voor elkaar en Mustapha A. Kan nog steeds niet geloven dat hij de liefde van zijn leven heeft vermoord.
Op 19-jarige leeftijd beginnen de geestelijke problemen bij Mustapha. Het lijkt een familiekwaal te zijn, meerdere leden van zijn familie kampen met geestelijke problemen. Hij hoort stemmen en begint zijn moeder en zijn broer te bedreigen, en zegt dat hij God is. Er volgen meerdere opnamens in psychiatrische instellingen waar hij uiteindelijk de diagnose paranoïde schizofrenie krijgt. In een van deze instellingen ontmoet hij zijn vriendin. Ze worden verliefd en gaan samenwonen op de Jozef Israëlskade in Amsterdam. De twee doen alles samen en steunen elkaar ook overal in. Nooit is er sprake geweest van agressie naar elkaar toe, tot die 9 juni vorig jaar.
Een week eerder meldt Mustapha A. zich bij Mentrum, een psychiatrische instelling. Hij geeft aan boos te zijn, maar Mentrum ziet geen aanleiding voor verdere stappen. Op 9 juni deelt hij de eerste klappen met de klauwhamer uit in de hal, zijn vriendin kruipt vervolgens vanuit de hal naar de woonkamer en gaat op de bank liggen. Vervolgens wordt ze nog vaker geslagen en wordt uiteindelijk gevonden op de grond tegen de verwarming aan. Ze blijkt zeker 20 keer op haar hoofd te zijn geslagen met de klauwhamer en is 15 keer gestoken met een mes, een aantal van deze messteken waren in haar gezicht. Tussendoor heeft ze nog 112 gebeld en roept om de politie of de ambulance. De meldkamer hoort doffe klappen op de achtergrond. Als de agenten aankomen bij de woning zijn ze al te laat. Mustapha A. maakt de deur open en zegt “ik heb mijn vriendin vermoord” met zijn handen en kleding onder het bloed, volgens de agenten met een apatische blik in zijn ogen. Hij heeft zijn geliefde vriendin vermoord.
Mustapha A. kan nog steeds niet bevatten dat hij degene is die zijn vriendin heeft doodgeslagen. Hij noemt het dan ook allemaal een droom. Het leven zonder zijn vriendin is voor hem niks meer waard. Na zijn arrestatie legt hij verschillende verklaringen af, hij zou haar gedood hebben om naar het paradijs te kunnen of de stemmen hebben het hem opgedragen. Op dit moment zit hij op de psychiatrische afdeling van de gevangenis maar hij vindt het daar niet fijn. “Ik ben liever thuis bij mijn vriendin.” De stemmen hoort hij nog steeds. Ze zeggen hem dat zijn vriendin niet dood is, en soms praat hij nog met haar in zijn cel.
Volgens de officier van justitie is er geen deskundige nodig om te concluderen dat Mustapha A. volledig ontoerekeningsvatbaar is. De lijdensdruk van de man is duidelijk en dat hoeft niet verergerd te worden met een celstraf. Volgens de advocaat van Mustapha A. is zelfs de familie van het slachtoffer het hier mee eens, zij willen dan ook geen straf voor hem maar een behandeling. Uiteindelijk is er natuurlijk wel een vrouw vermoord, vandaar de eis TBS met dwangverpleging. Mustapha A. is genoeg gestraft.
De uitspraak volgt op 10 maart.